Ιούνιος ..........ο θεριστής

Τον Ιούνιο , ο λαός μας τον λέει και θεριστή , γιατί τότε γίνεται το θέρισμα , η σημαντικότερη , ίσως , δουλειά του γεωργού , τότε αρχίζει να..σοδεύει , τότε νοιώθει να διακιώνονται τα κόπια του .

Ο θερισμός πρέπει να γίνει γρήγορα , γιά το φόβο της βροχής . Θέλει σβελτάδα και..προκοπή . Ο λαός , θέλοντας να δείξει πόσο απαιτητική δουλειά είναι , είπε : " θέρος , τρύγος , πόλεμος". Βέβαια , αναφέρεται στην εποχή που θέριζανμε το δρεπάνι , κάτω απ' το καυτερό λιοπύρι, κι' όχι στη σημερινή , που οι θεριστικές μηχανές ορμάνε στους κάμπους και θερίζουν χιλιάδες στρέμματα σε μιά μέρα .

Την εποχή εκείνη , λοιπόν , οι θεριστάδες έπιαναν μιά μιά αρμαθιά σταχυα και τα θέριζαν με το δρεπάνι , πίσω τους οι γυναίκες τα έδεναν σε δεμάτια χρησιμοποιώντας πάλι στάχυα , σκληρή δουλειά μες το καλοκαίρι !

 

Ο γεωργός όμως , τούτη την ώρα της συγκομιδής , αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει και να εξευμενίσει το δαίμονα της βλάστησης , τη δύναμη που τον βοήθησε να πάει καλά η σπορά του . Γι' αυτό δεν θερίζει ολότελα το χωράφι του , δεν παίρνει όλη τη σοδειά , αφήνει και σ' εκείνον κάτι , ώστε του χρόνου να τον έχει συμπαραστάτη .

Μιά συνήθεια , πανελλήνια σχεδόν , είναι όταν αποθερίζουν , όταν υελειώνουν δηλαδή το θερισμό , τότε , με το τελευταίο χερόβολο των σταχυών , φκιάχνουν μιά ωραία δέσμη , το χτένι  ή ψαθίή σταυρό , ανάλογα με το σχήμα που της δίνουν . Ύστερα την κρεμάνε στο εικονοστάσι του σπιτιού και στις 14 Σεπτεμβρίου , στη γιορτή της ύψωσης του Σταυρού , την πηγαίνουν στην εκκλησία να ευλογηθεί . 

 

Όταν έρθει η ώρα της σποράς , ανακατεύουν τους κόκκους αυτών των σταχυών με το σπόρο που έχουν κρατήσει γι' αυτή τη δουλειά . Έτσι πιστεύουν πως η σπορά τους θα πετύχει .

Ένα άλλο έθιμο , με πολλές παραλλαγές , είναι να αφήνουν αθέριστο ένα μικρό μέρος του σταροχώραφου , γιατί φοβούνται πως , αν θεριστεί ολόκληρο , θα φύγει μαζί με τα τελευταία στάχυα κι η βλαστική δύναμη του χωραφιού .

Μιά άλλη παραλλαγή είναι η εξής : Όταν κοντεύουν να τελειώνουν το θερισμό , αφήνουν αθέριστο ένα κομμάτι τετράγωνο , ένα μέτρο περίπου , στην άκρη η στη μέση του χωραφιού . Ύστερα κάνουν το σταυρό τους κι' αρχίζουν να θερίζουν απ' τη μιά άκρη στήν άλλη , κι' από την μιά μπάντα κι' από την άλλη , ώστε να σχηματιστεί ένας σταυρός . Τα στάχυα που κόβουν με τον τρόπο αυτό τα δένουν σε τέσσερα ματσάκια και τα φτιάχνουν μετά σε σχήμα σταυρού που τον κρεμούν στο εικονοστάσι .