Κάποτε οι ερευνητές τη φοβούνταν και την απέφευγαν γιατί η κατάβαση σε
αυτή θεωρείτο πολύ δύσκολη ως και μοιραία. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν
δείχνουν πως τελικά ο άνθρωπος τόλμησε να την εξερευνήσει με κόστος
όμως και σε ανθρώπινες ζωές.
Σε βάθος που ξεπερνά τα χιλιόμετρο, έξι άνθρωποι- ανάμεσά τους και μία Βρετανή, έχασαν τη ζωή τους εξερευνώντας την ασβεστολιθική σπηλιά Gouffre Berger στη νοτιοανατολική Γαλλία.
Ήταν η πρώτη σπηλιά με βάθος που ξεπερνά τα χίλια μέτρα, η οποία εξερευνήθηκε, και πήρε το όνομά της από τον άνθρωπο που την ανακάλυψε, τον Γάλλο Joseph Berger.
Στις φωτογραφίες αποτυπώνεται η κατάβαση 200 ατόμων (!), μέλη μίας αποστολής, όπως την κατέγραψε ο φακός του 32χρονου Βρετανού φωτογράφου Robbie Shone.
«Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν την περιπέτεια και κατεβαίνουν στη σπηλιά για την αδρεναλίνη που τους χαρίζει», δήλωσε. «Κάποτε θεωρείτο πολύ επικίνδυνη αλλά σήμερα είναι πολύ ευκολότερη η πρόσβαση».
«Το να φτάσουν στο τέλος της σπηλιάς είναι σαν τελετουργικό για τους άπειρους, λόγω της σπουδαιότητάς της. Μπορεί κανείς να το κάνει και μέσα σε μία μέρα, αλλά εγώ κάθισα εκεί τρεις για να έχω χρόνο για τις φωτογραφίες μου», προσθέτει.
Οι ερευνητές κατέβηκαν με ραπέλ απότομες «πλαγιές» της σπηλιάς και κολύμπησαν σε υπέροχες- και ανατριχιαστικές- υπόγειες λίμνες.
«Όταν φτάνεις στο τέλος, νιώθεις πως είσαι πολύ βαθιά μέσα στη Γή», λέει ο Robbie.
Σε βάθος που ξεπερνά τα χιλιόμετρο, έξι άνθρωποι- ανάμεσά τους και μία Βρετανή, έχασαν τη ζωή τους εξερευνώντας την ασβεστολιθική σπηλιά Gouffre Berger στη νοτιοανατολική Γαλλία.
Ήταν η πρώτη σπηλιά με βάθος που ξεπερνά τα χίλια μέτρα, η οποία εξερευνήθηκε, και πήρε το όνομά της από τον άνθρωπο που την ανακάλυψε, τον Γάλλο Joseph Berger.
Στις φωτογραφίες αποτυπώνεται η κατάβαση 200 ατόμων (!), μέλη μίας αποστολής, όπως την κατέγραψε ο φακός του 32χρονου Βρετανού φωτογράφου Robbie Shone.
«Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν την περιπέτεια και κατεβαίνουν στη σπηλιά για την αδρεναλίνη που τους χαρίζει», δήλωσε. «Κάποτε θεωρείτο πολύ επικίνδυνη αλλά σήμερα είναι πολύ ευκολότερη η πρόσβαση».
«Το να φτάσουν στο τέλος της σπηλιάς είναι σαν τελετουργικό για τους άπειρους, λόγω της σπουδαιότητάς της. Μπορεί κανείς να το κάνει και μέσα σε μία μέρα, αλλά εγώ κάθισα εκεί τρεις για να έχω χρόνο για τις φωτογραφίες μου», προσθέτει.
Οι ερευνητές κατέβηκαν με ραπέλ απότομες «πλαγιές» της σπηλιάς και κολύμπησαν σε υπέροχες- και ανατριχιαστικές- υπόγειες λίμνες.
«Όταν φτάνεις στο τέλος, νιώθεις πως είσαι πολύ βαθιά μέσα στη Γή», λέει ο Robbie.
Δείτε τις φωτογραφίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου