25η Μαρτίου 1821 - Διπλή γιορτή

Η 25^η Μαρτίου είναι μέρα διπλής χαράς για τον χριστιανικό ελληνισμό. Είναι η μέρα που τιμούμε δύο πολύ σπουδαία γεγονότα.

 

Τιμούμε τη μέρα κατά την οποία ένας αγνός και λαμπρός Άγγελος, σταλμένος από τον ίδιο το Θεό, ανακοίνωσε στην Παναγία την απόφαση του Κυρίου μας να φέρει στον κόσμο τον Υιό του.

Η Γέννηση του Χριστού είχε ένα και μοναδικό στόχο: να μας δείξει μέσα από τη Ζωή του και τα λόγια του τον τρόπο που πρέπει να ζούμε, να μας θυμίσει τον βασικότερο λόγο της δημιουργίας μας :  την προσφορά της ΑΓΑΠΗΣ.

Πέρα όμως από την αναγγελία του ερχομού του Χριστού στη Γη η 25^η Μαρτίου για μας τους Έλληνες έχει μια ακόμα εξίσου ιερή συμβολική σημασία.

Συμβολίζει την πιο σημαντική και οργανωμένη προσπάθεια που έκανε το  Ελληνικό Έθνος  για να μπορέσει να αποτινάξει από τις πλάτες του  τον τούρκικο ζυγό και να καταφέρει  και πάλι να ζήσει ελεύθερο και περήφανο!

 

Στις 25 Μαρτίου 1821 οι Έλληνες οπλαρχηγοί ορκίζονται στο όνομα της Αγίας Τριάδας και της Ελλάδας να πολεμήσουν μέχρι τέλους και είτε να ελευθερωθούν από τους Τούρκους, είτε να πεθάνουν στη μάχη δοξασμένοι!

 



 

 

        Η σκλαβιά των Ελλήνων λέμε γενικά ότι άρχισε το 1453 με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους και ότι κράτησε περίπου 400 χρόνια. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική…

Το 1453 οι Τούρκοι κυρίεψαν την πιο σπουδαία ελληνική πόλη όλων των εποχών : Την Κωνσταντινούπολη. Όμως από πολύ νωρίτερα, από το 1300 μ.Χ. ακόμα, μεγάλα κομμάτια της ελληνικής γης βρίσκονταν υπό την κατοχή των Τούρκων. Η Μακεδονία, η Θράκη και η Μικρά Ασία είναι μερικά από τα ελληνικά διαμάντια που με τη βία μας τα πήραν.

 

Η πτώση της ελληνικής πρωτεύουσας σήμανε σε όλο τον κόσμο τη στρατιωτική  ήττα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.  Παρολαυτά αρκετές περιοχές συνέχισαν να μάχονται ακόμα και μετά την πτώση της Βασιλεύουσας. Ο Μιστράς, ο τόπος καταγωγής του τελευταίου μας Αυτοκράτορα, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, αντιστάθηκε στους Τούρκους για αρκετά ακόμα χρόνια. Η Κρήτη, έστω και υπό την κατοχή των Λατίνων, άντεξε για ακόμα  200 χρόνια περίπου! Η δύναμη των εχθρών μας όμως ήταν τέτοια που η ολοκληρωτική υποδούλωση ήταν αναπόφευκτη!

Με την πτώση της Βασιλεύουσας αρχίζει για εμάς η μαύρη περίοδος της σκλαβιάς.

H περίοδος της σκλαβιάς στους Τούρκους (όχι μόνο για εμάς τους  Έλληνες αλλά και τους Σέρβους, τους Αλβανούς, τους  Βούλγαρους, τους Ρουμάνους και όλους τους λαούς) δεν ήταν καθόλου ευχάριστη και ευεργετική όπως κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν σήμερα. Ήταν μια περίοδος σκοταδισμού και οπισθοδρόμησης σε οικονομικό, πολιτισμικό και δημογραφικό επίπεδο. Σκλαβιά στους Τούρκους σημαίνει καθημερινός τρόμος, ληστείες, καταστροφή των εκκλησιών και βίαιος εκμουσουλμανισμός, βιασμοί των γυναικών στα χαρέμια των πασάδων, δολοφονίες, απαγωγές κι εκτουρκισμός των παιδιών μας, αγραμματοσύνη.

 

Όλα τα χρόνια της σκλαβιάς η Ελλάδα δεν έπαψε να αγωνίζεται! Σε κάθε ευκαιρία οι Έλληνες επαναστατούσαν! Έφτιαξαν μύθους για να μη χάνουν ποτέ την ελπίδα τους, ξεσηκώνονταν ακόμα και όταν άκουγαν φήμες για τον ερχομό τάχα ξένης στρατιωτικής βοήθειας... Βοηθούσαν κάθε ξένο κράτος το οποίο πολεμούσε τους Τούρκους. Βοηθούσαν όποιον τους έλεγε ότι είναι εχθρός των Τούρκων. Όχι όλοι, είναι η αλήθεια. Πάντα στους πολλούς υπάρχουν κι αυτοί που ευχαρίστως ξεπουλάνε την πατρίδα τους σε χαμηλή τιμή. Μάλλον  γιατί οι ίδιοι δεν έχουν καμία αξία και τιμή.

Παρολαυτά οι Έλληνες συνέχισαν να αγωνίζονται με κάθε τρόπο. Όσοι μπορούσαν, σπούδαζαν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, αποκτούσαν χρήματα και πολιτική δύναμη τόσο στον τόπο τους όσο και σε άλλες χώρες. Σπουδαίοι Έλληνες έμποροι, γιατροί, λόγιοι αλλά και στρατιωτικοί πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες με στόχο αυτές να βοηθήσουν με τη σειρά τους, τους Έλληνες έτσι ώστε να ανακτήσουν το πολυτιμότερο ανθρώπινο αγαθό : την ελευθερία!

 

 

 

 

 

Οι Έλληνες, πέρα από την ένοπλη αντίστασή τους, πολέμησαν τους βάρβαρους δυνάστες τους και μέσω του πολιτισμού τους. Έδωσαν στα παιδιά, στις επιχειρήσεις και στα καράβια  τους αρχαιοελληνικά ονόματα για να μην ξεχνάνε τη σπουδαία καταγωγή τους.  Ακόμα και τα μικρά παιδιά βοήθησαν τον αγώνα : το Κρυφό Σχολειό, όσο κι αν κάποιοι το αμφισβητούν,  ήταν το εργαστήρι στο οποίο χαλυβδώθηκε το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων και βοήθησε τον απλό λαό να καταλάβει ότι για να βγει από τον εφιάλτη έπρεπε πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να πιστέψει στις δυνάμεις του και να παλέψει. Έπρεπε να αντισταθεί!

 

 

Έτσι πολλοί γενναίοι Έλληνες από την πρώτη κιόλας μέρα ξεσηκώθηκαν ενάντια στον κατακτητή και αφού συγκρότησαν ένοπλες ομάδες, τον πολέμησαν σκληρά.  Αυτοί, οι Κλέφτες και οι Αρματολοί, μαζί με τους Έλληνες στρατιωτικούς που δούλευαν ως μισθοφόροι σε ξένους στρατού, αποτέλεσαν τη μαγιά του ελληνικού επαναστατικού στρατού  που σιγά σιγά γιγαντώθηκε και έγινε η φωτιά που έλιωσε τα τουρκικά δεσμά!

 

Η Εκκλησία μας πλήρωσε κι αυτή βαρύ φόρο αίματος τόσο κατά την επανάσταση όσο και πριν από αυτήν.

 

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’  είναι η πιο σημαντική απόδειξη θυσίας κληρικού  στο βωμό της Ελευθερίας της Πατρίδας.

 



Ο αγώνας των Ελλήνων ενισχύθηκε από πάρα πολλούς ακόμα παράγοντες.

 

Οι Έλληνες του εξωτερικού, μαζί με αρκετούς ξένους αλλά αγνούς φιλέλληνες, οργάνωσαν και βοήθησαν οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά την επανάσταση.

 

Η  Φιλική Εταιρία, η πιο σημαντική επαναστατική οργάνωση της περιόδου, συνέβαλε τα μέγιστα στον Αγώνα όχι μόνο γιατί βρήκε χρήματα για να αγοραστούν όπλα και τρόφιμα αλλά γιατί βρήκε τον τρόπο να κάνει γνωστό τον αγώνα των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο, να κάνει όλη την Ευρώπη να καταλάβει ότι ο αγώνας αυτός ήταν και δικός της.

  



 

Είναι αλήθεια πως η επανάσταση ξεκίνησε πολύ πριν από τις 25 Μαρτίου.

 

Στις 17 Μαρτίου του 1821 στην Αρεόπολη συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών. Εκεί μετά τη δοξολογία, μπροστά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, ύψωσαν το λάβαρο του Αγώνα, δηλαδή τη Μανιάτικη Σημαία. Η σημαία ήταν λευκή, με μπλε σταυρό στη μέση. Στη πάνω πλευρά έγραφε «ΝΙΚΗ Η’ ΘΑΝΑΤΟΣ» και στη κάτω το ένδοξο «ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ».

Δεν έγραφε «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», επειδή η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη.



 

Στις 23 Μαρτίου του 1821 η Καλαμάτα είναι η πρώτη μεγάλη ελληνική πόλη που απελευθερώνεται!  Τις επόμενες μέρες πάρα πολλές περιοχές θα ξεσηκωθούν.

 

 Στις 25 Μαρτίου του 1821, οι οπλαρχηγοί της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας θα μαζευτούν στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και θα ορκιστούν όλοι μαζί : Ελευθερία ή Θάνατος!

  

 



 

Σύντομα η λάβα της Επανάστασης θα παρασύρει όλους τους Έλληνες στο διάβα της! Όλοι μαζί, έμποροι και παραγιοί, φτωχοί και πλούσιοι, λαός και παπάδες, μορφωμένοι και αγράμματοι, μικροί και μεγάλοι θα δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να κερδίσουν την Ελευθερία τους.

Ανάμεσα στους πολλούς υπάρχουν και αυτοί που ξεχωρίζουν! Ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Νικηταράς, ο Κανάρης,  ο Παπαφλέσσας, ο Μιαούλης,  είναι μερικοί από αυτούς. Μαζί τους πολέμησαν και πολλές γυναίκες με τη Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ Μαυρογένους να ξεχωρίζουν! Όλοι μαζί κατάφεραν να γράψουν χρυσές σελίδες στο βιβλίο της ελληνικής ιστορίας και η ζωή τους αποτελεί για όλους εμάς παράδειγμα προς μίμηση. Οι νίκες τους αλλά και η θυσία τους εξακολουθούν να εμπνέουν ακόμα και σήμερα τους Έλληνες.

 

Οι Τούρκοι, όπως πάντα, ευθύς αμέσως μετά την έκρηξη της Επανάστασης έσπευσαν να μας υπενθυμίσουν την ταυτότητά τους! Το Σούλι, η Χίος, τα Ψαρά, το Μεσολόγγι  είναι λίγα μόνο από τα αιώνια  μνημεία της τουρκικής κτηνωδίας!

 

 

 

Μετά από πολλές μάχες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα και με τη βοήθεια των ξένων συμμάχων μας τελικά, το 1832, οι Έλληνες κατάφεραν να αποκτήσουν αυτό που είχαν ως στόχο και όνειρο και στην αρχή φαινόταν αδύνατο : κράτος ελεύθερο και ελληνικό! Φυσικά στην αρχή ήταν πολύ μικρό γεωγραφικά ωστόσο  η πίστη στον αγώνα και στην ελευθερία όπλισε τον Ελληνισμό με δύναμη και με θάρρος και μετά από πολλούς αγώνες κατάφερε να   απελευθερώσει το μεγαλύτερο μέρος του από τον ξένο δυνάστη.

 

Το μήνυμα της 25^ης Μαρτίου είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ!

Μας καλεί ως χριστιανοί να ακούσουμε έστω και την ύστατη στιγμή τις θεϊκές συμβουλές και παραινέσεις  και να αγαπήσουμε αληθινά το συνάνθρωπό μας βάζοντας το συμφέρον του συνόλου πάνω από το ατομικό.

Μας καλεί ως ελεύθεροι άνθρωποι να σταθούμε ενάντια σε όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα που με κάθε τρόπο εισβάλλουν στη ζωή μας και μας οδηγούν το δίχως άλλο στη κοινωνική αδιαφορία και την ηθική κατάπτωση.

 Μας καλεί να σταθούμε ενάντια σε όλους αυτούς που θέλουν να μας κλέψουν την πραγματική μας ελευθερία, που θέλουν να μας κάνουν πνευματικούς ραγιάδες της σύγχρονης εποχής.

Οι Έλληνες του 1821 αγωνίστηκαν γιατί  ήθελαν να ζουν ελεύθεροι, χωρίς να φοβούνται, χωρίς να εκβιάζονται. Ήθελαν να πάψει να υπάρχει δυστυχία.

Το πνεύμα της 25^ης Μαρτίου ας γεμίσει τις ψυχές μας.

Τα λόγια του ποιητή ας γίνουν φάρος κι οδηγός μας!

« Ξύπνα, καημένε μου ραγιά,

   Ξύπνα να δεις Ελευθεριά!»